Afgelopen twee weken zijn best intens geweest, achteraf mag ik dit wel beamen.
Hans en ik hebben van 28 juli tot en met 2 augustus een yoga week in Centrum Buirefontaine (Noord Frankrijk) gevolgd en aansluitend hebben wij met 19 deelnemers een week Verbindend Genieten verdiepingsweek gegeven.
Tijdens de yogaweek verschenen op mijn onderbenen twee gekleurde plekken die in de loop van de week enorm begonnen te jeuken en groter werden.
Vond het er niet goed uitzien.
Op woensdag gevraagd of Chantal (de eigenaar van het Centrum) een apotheek wilde bellen of ze iets tegen de jeuk hadden. Hans en ik er naar toe, maar we kregen niks mee. “Non, non, le docteur”.
Ze heeft een arts gebeld en er was plek gelukkig.
Volgens le docteur kwam het door de warmte en geen goede doorstroming. Ik kreeg een zalf mee en moest 2x per dag smeren.
Ondertussen kreeg ik ook een soort van zonneallergie en verging van de jeuk op mijn borstgebied, schouders en gezicht. Zag rood en was erg warm. Was ook pijnlijk door de gespannen huid.
Donderdag ging het niet veel beter en vrijdag met Chantal (voor vertaling) naar de eerste hulp in Hirson. Toen ik na 2 uur geholpen werd mocht ze niet mee naar binnen . Weer 3 uur later stonden we buiten met een recept voor antibiotica.
De arts keek alleen naar mijn onderbenen, liep weg, kwam weer terug om te kijken, ging weer weg en vervolgens kreeg ik een recept mee voor antibiotica. Kreeg niks voor de jeuk op mijn borstgebied . Bij de apotheek toch iets meekregen voor verzachting van de huid en tegen de jeuk. Dit helpt redelijk.
De ochtend daarna werd ik wakker en kon niet uit mijn ogen kijken, enorm opgezet gezicht. Volgens de bijsluiter moest ik direct terug komen als dit verschijnsel zich voordeed. Dus weer terug naar de eerste hulp post en gelukkig kreeg ik snel een ander recept voor antibiotica.
Het eerste middel was een paardenmiddel volgens Google en het was een penicilline kuur. Daar ben ik dus allergisch voor.
Toen een antibioticum gekregen die minder zwaar is.
Ondertussen waren de deelnemers van de Verbindend Genieten verdiepingsweek aangekomen en tussen het geven van de workshop veel met de benen omhoog.
Heb een aantal reiki – en healing behandelingen mogen ontvangen ter ondersteuning van mijn lichaam.
Er was niet veel verandering te zien in positieve zin en een aantal deelnemers uit de groep drong aan op wederom een bezoek aan het ziekenhuis.
Donderdagochtend gebeld met de alarmlijn van mijn zorgverzekeringsmaatschappij om support. Ik ben heel goed geholpen en ze hebben een ziekenhuis aanbevolen die goed aangeschreven staat.
Inderdaad in Chimay heel fijn geholpen, ook iemand die Engels spreekt en een bekwaam arts met aandacht voor mijn klachten. Er is bloed geprikt. Daaruit kon hij zien dat de ontstekingswaarden aan het zakken waren en hij was positief gestemd.
Eindelijk ook een tablet tegen die verschrikkelijke jeuk gekregen.
Een heel verhaal, maar ik ben nieuwsgierig wat dit proces mij te zeggen heeft, wat wil mijn lichaam laten weten.
Tijdens een bio resonantie behandeling heb ik een van de oefeningen van de verdiepingsweek op mezelf toegepast, focussing. Wat is het gevoel in het lichaam wat gezien, gevoeld, gehoord wil worden.
Ik kreeg een beeld te zien van een slang. Hmm, wat wil dat nu weer zeggen.
Vervolgens het beeld van het vervellen van de slang.
Toen viel het kwartje.
Ik zit in een fase van mijn leven dat ik los mag laten dat ik niks meer hoef te doen.
Ik hoef geen praktijk te houden met cliënten, ik hoef niet te werken voor een inkomen, ik hoef niet meer te moeten.
Ik mag mijn eigen tijd inplannen. Het is net zoiets als: ik mag met pensioen.
Er was weerstand, maar dit beeld van de slang die zijn oude huid loslaat geeft inzicht.
Figuurlijk ben ik ook het loslaten; door het keto voedingspatroon ben ik nu 12 kg kwijt, waar ik erg blij mee ben.
De dag na het inzicht zag ik dat de huid op mijn onderbenen ging loslaten, de vellen hingen er bij.
Vandaag kwam er weer een inzicht.
Ik heb jarenlang topsport gedaan: tijdens mijn eerste huwelijk gezorgd voor man en kinderen, twee MLM bedrijf gerund, 3 oppaskinderen gehad, een volledige Landmark Education curriculum gedaan waar ik veel van huis was. Zorgen dat alles thuis goed geregeld was.
Na mijn scheiding fulltime gaan werken en als de kinderen bij hun vader waren was ik mijn bedrijf aan het uitbouwen met coaching, cliënten, het geven van trainingen.
Echt, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat en ook in de weekenden was ik bezig. Ik vond het heerlijk, het gaf veel energie. Ik weet nog dat ik dacht: dit wil ik tot mijn zeventigste volhouden.
Het patroon zette zich voort in de relatie met Hans…. totdat we in Oss gingen wonen.
Ik kreeg minder zin om zo veel bezig te zijn, inspiratie voor onze workshops raakte op en mijn lijf gaf mij wat seintjes in diverse kleine kwaaltjes.
Maar tja, het hoofd wilde en moest nog van alles.
Nu is het duidelijk voor mij.
Ik moet niks meer, ik mag……
Dankbaar voor de metafoor van de slang.
En hoe het nu met mij is? Gelukkig lijk ik weer op mezelf.
Verbindende groet,
Ellen
PS. Wil je meer weten over de workshops Verbindend Genieten die Hans en ik geven? Meer informatie en aanmelding vind je in de webshop.
